breindelijk

Er werd mij gezegd dat ik meer moet schrijven.

Over mezelf, over autisme, over ADHD, over depressie, over burnout, over konijnen, over willekeurige hyperfixaties… over vanalles - al dan niet in rijm, eventueel met een afbeelding erbij. En goh, ja, waarom ook niet?

Ik schrijf wel graag. Ik heb altijd graag geschreven: verhalen, gedichten, fictie, dagboeken - ik schrijf al sinds ik 4 jaar oud ben (en hopelijk intussen beter dan toen). Het liefst schrijf ik dingen die anderen ook kunnen helpen en/of entertainen.

Schrijven werkt ook therapeutisch voor mij, maar ik merk dat het steeds moeilijker wordt naarmate ik dieper in mijn traumatherapietraject zit. Niet helemaal een verrassing, natuurlijk, want de dingen die besproken worden in traumatherapie zijn persoonlijk, pijnlijk, rauw, en niet makkelijk te veralgemenen naar een les of een leuk weetje.

Wil je graag mijn inzichten en meningen rechtstreeks in je inbox krijgen? Dat kan!

Inschrijven op mijn blog zal altijd gratis zijn. Donaties zijn altijd vrijblijvend.

…auticorrect?

Wie mij een beetje kent, weet dat ik nogal graag analogiën bedenk.

Zo probeerde ik eens plastisch uit te leggen wat “maskeren” nu juist is, en hoe het kan dat veel autistische mensen dat doen zonder zich daar zelf heel erg bewust van te zijn.

“Maskeren is een beetje zoals autocorrect voor je brein.”

Maar ik maakte een typo, en schreef auticorrect - en ik vond dat zo leuk, dat het de naam van mijn “project” rond schrijven over brein-dingen werd.

…breindelijk?

En ja, toen bleek dat ik niet alleen over autisme maar ook ADHD, depressie, burnout etc. schreef, voelde ik dat “auticorrect” de lading niet meer dekte, en ging ik op zoek naar een nieuwe naam. Die vond mijn goede Twitter-vriend Laurens, waarvoor mijn oprechte en hartelijke dank!

Heb je feedback, tips of vragen?

Kom het mij zeggen op Twitter!